.gif?rand=215)
Η κλιματική αλλαγή αρχίζει, πλέον, να αποτελεί ένα πραγματικό γεγονός. Με αυτό το δεδομένο θα πρέπει να αναρωτηθούμε με ποιον τρόπο θα προσαρμοστούν οι πόλεις και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στα νέα δεδομένα, πώς θα διαχειριστούν τους νέους οικονομικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους, ποιες είναι οι προκλήσεις και τα εμπόδια που μειώνουν την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών αντιμετώπισης.
Αυτές είναι οι βασικές ερωτήσεις που τέθηκαν πριν λίγο καιρό σε 1.100 ανθρώπους που διευθύνουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στελέχη τοπικής αυτοδιοίκησης μεγάλων πόλεων σε 18 χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας. Η έκθεση του Nicholas Stern* (2006) αναφέρει πως το κόστος της κλιματικής αλλαγής υπολογίζεται σε 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα, πλήττοντας οικονομικά, κυρίως, τις πόλεις και τις επιχειρήσεις. Παράλληλα, έρευνα του Κέντρου Penn Schoen Berland (PSB) δείχνει ότι τόσο τα στελέχη των τοπικών κοινωνιών όσο και οι επιχειρηματίες πιστεύουν ότι ήδη έχουμε αργήσει για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την απειλή της κλιματικής αλλαγής.
Όσο αυτή η νέα πραγματικότητα γίνεται περισσότερο αποδεκτή, οι πόλεις ανά τον κόσμο έχουν αναπτύξει στρατηγικές αντιμετώπισης ώστε να καταστήσουν τις υποδομές και τους πληθυσμούς τους πιο ανθεκτικούς στις ολοένα αυξανόμενες προκλήσεις που προέρχονται από την κλιματική αλλαγή. Ένας βασικός παράγοντας ανθεκτικότητας είναι η δυνατή τοπική οικονομία, η οποία οδηγείται από ανθεκτικές επιχειρήσεις. Σε αυτή τη βάση, οι άνθρωποι που διοικούν τις πόλεις καλούν τις επιχειρήσεις να εστιάσουν σε τρόπους με τους οποίους θα αντεπεξέλθουν στις μακροπρόθεσμες προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής.
Οι έρευνες δείχνουν, επίσης, ότι πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι εξαιρετικά απροετοίμαστες για την αντιμετώπιση των κλιματικών κινδύνων:
- Μόλις 26% έχουν συγκεκριμένη πολιτική ή πλάνο για να αντιμετωπίσουν πιθανούς μελλοντικούς περιβαλλοντικούς κινδύνους.
- 65% ανησυχούν για την κλιματική αλλαγή σε σχέση με τις εργασίες τους, ενώ το ποσοστό αυξάνεται στο 75% για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βρίσκονται σε αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπου μάλιστα οι κοινωνίες έχουν πληγεί, κατά κόρον, μέχρι σήμερα.
- Ως εκ τούτου, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αισθάνονται ευάλωτες και μόλις 25% από αυτές πιστεύουν πως είναι προετοιμασμένες για την επίδραση της κλιματικής αλλαγής.
Ποιος είναι λοιπόν ο ρόλος της ασφάλισης; Ο κλάδος των ασφαλίσεων, ως ηγέτης στη διαχείριση κινδύνου, έχει μια μεγάλη ευκαιρία να αναλάβει πρωτοβουλία για να συμβουλεύσει τις επιχειρήσεις στο πώς να εκτιμήσουν τους κλιματικούς κινδύνους, υποστηρίζοντάς τις, παράλληλα, στην ανάπτυξη σχεδίων αντιμετώπισης: 62% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από τις χώρες που έγινε η έρευνα, θεωρούν πως οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις αποτελούν αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης για την κλιματική αλλαγή. Τα στελέχη των τοπικών κοινωνιών, επίσης, αναγνωρίζουν τη δύναμη του ασφαλιστικού κλάδου να οδηγήσει τις εξελίξεις και τη σημαντικότητα του να υπάρξει ένας ανοικτός διάλογος προκειμένου να αναγνωρίσουν την εξελισσόμενη φύση των κινδύνων που αντιμετωπίζουν.
Όντως, ο ασφαλιστικός κλάδος έχει την ευκαιρία να καθοδηγήσει την αλλαγή στη συμπεριφορά του κόσμου μέσα από την εκπαίδευση και την ενημέρωση, καθώς και μέσα από την τιμολόγηση και δημιουργία προϊόντων αλλά και υπηρεσιών που θα δίνουν κίνητρα για ανάληψη πρωτοβουλιών αντιμετώπισης περιβαλλοντικών κινδύνων.
Συνολικά, 74% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων πιστεύουν ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των κλιματικών κινδύνων. «Αυτές οι έρευνες καταδεικνύουν ότι κάποιες πόλεις έχουν κάνει σημαντικά βήματα για να γίνουν πιο ανθεκτικές», ανέφερε ο Henri De Castries, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΑΧΑ. «Ελπίζουμε ότι τα αποτελέσματα αυτά θα προσφέρουν χρήσιμες πληροφορίες στις Δημοτικές Αρχές και τις εταιρείες, ώστε να προετοιμαστούν καλύτερα για τις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Και έχουμε τη βεβαιότητα ότι, χάρις στις γνώσεις του για τη διαχείριση ρίσκου, κρίσεων και προστασίας, ο ασφαλιστικός κλάδος, στον οποίο η ΑΧΑ αποτελεί κύρια δύναμη, θα αποτελέσει έναν σημαντικό σύμμαχο στην παγκόσμια προσπάθεια για την αντιμετώπιση των κλιματικών κινδύνων», πρόσθεσε.
Η ώρα της δράσης δεν είναι το 2100, δεν είναι το 2050 και δεν είναι το 2020. Είναι τώρα.
Ακόμα και το σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 2οC που επιβεβαιώθηκε φέτος από τον ΟΗΕ και από το G7 δεν θα είναι χωρίς συνέπειες. Αυτή η αύξηση συνδέεται με άνοδο του επιπέδου της θάλασσας και αύξηση στην περιοδικότητα και την ένταση ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως οι καύσωνες, οι πλημμύρες και οι ξηρασίες. Τα καταστροφικά αποτελέσματα τέτοιων φαινομένων θα αυξηθούν από το γεγονός ότι οι κοινωνίες και οι υποδομές τους είναι πιο συγκεντρωμένες σε περιοχές που πλήττονται περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Ο μισός πληθυσμός της Γης σήμερα διαμένει σε πόλεις, συνήθως κοντά σε ακτές και αυτή η αναλογία πρόκειται να αυξηθεί σχεδόν στα 2/3 μέχρι το 2050, οπότε οι κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή θα αφορούν περίπου σε 6,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, 80% του κόστους προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή για την τεσσαρακονταετία 2010-2050 θα αφορά, κυρίως, σε αστικές περιοχές. Για την καλύτερη χαρτογράφηση και τον σωστότερο στρατηγικό σχεδιασμό για τη μείωση της έκθεσης στο μεταβαλλόμενο κλίμα, πρέπει να εστιάσουμε στις ίδιες τις πολιτείες που θα εκτεθούν στις αλλαγές.
Σε συνέχεια της παραπάνω έρευνας, ο Όμιλος της ΑΧΑ θέλησε να εστιάσει στο γεγονός ότι ορισμένες πόλεις έχουν κάνει σημαντικά βήματα προόδου: έχουν δημιουργήσει συμπαγή πλάνα, έχουν επενδύσει σε νέες υποδομές και βοηθήσει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, έχουν αναπτύξει παγκόσμια δίκτυα όπου μοιράζονται εμπειρίες και γνώση τόσο για τη μείωση των αποτελεσμάτων από τις καταστροφές όσο και για την επιδιόρθωση των ζημιών όταν υπάρξει ένα ακραίο φαινόμενο.
Η κλιματική αλλαγή αποτελεί σε ίδιο ποσοστό ευκαιρία και κίνδυνο. Αν οι πόλεις προσαρμοστούν, γίνουν εξυπνότερες, θα οδηγήσουν τη μελλοντική ευημερία. Παρομοίως, οι εταιρείες μπορούν να αξιοποιήσουν αυτή την πρόκληση μέσα από την καινοτομία και την υιοθεσία νέων τεχνολογιών.
*Πρόεδρος στο Ερευνητικό Κέντρο Grantham του London School of Economics για την Κλιματική αλλαγή και το Περιβάλλον και ειδικός Σύμβουλος σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης και κλιματικής αλλαγής.
