.gif?rand=1116)
Λόγω της έντασης των κλιματικών φαινομένων στην Ευρώπη και την υπέρμετρη επιβάρυνση τόσο των κρατικών προϋπολογισμών όσο και των νοικοκυριών η EIOPA έχει εστιάσει στο ζήτημα του “ασφαλιστικού κενού” στο ζήτημα των φυσικών καταστροφών. Σε έρευνες που διεξήγαγε σε καταναλωτές της ΕΕ και ειδικότερα σε Βέλγιο, Γερμανία, Ρουμανία, Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία και Σουηδία καταγράφει τους λόγους για τους οποίους οι Ευρωπαίοι δεν ασφαλίζουν τις περιουσίες και τις κατοικίες τους για φυσικές καταστροφές.
της Βίκυς Γερασίμου
Ειδικότερα όπως προκύπτει μόνο το 44% είναι ασφαλισμένο για φαινόμενα όπως ο σεισμός, η φωτιά και η πλημμύρα, το 38% δηλώνουν ότι δεν έχουν ασφαλιστική κάλυψη και το 15% δηλώνουν άγνοια για το αν καλύπτονται ή όχι.
Η επιλογή των χωρών που συμμετείχαν στις έρευνες βασίστηκε στις διαφορές στην ασφαλιστική διείσδυση (χαμηλή έναντι υψηλής) και τις διαφορές στα συστήματα προστασίας NatCat (εθελοντικό έναντι υποχρεωτικού). Έτσι η μελέτη περιλαμβάνει δεδομένα από την Ουγγαρία και τη Λιθουανία που η ασφαλιστική αγορά είναι στο 1% του ΑΕΠ, καθώς και τη Βουλγαρία, την Κροατία, την Ελλάδα και τη Ρουμανία που είναι στο 2%, αλλά και χώρες όπως η Ισλανδία και το Λιχτενστάιν που φτάνει το 90%.
Το μέσο ποσοστό ασφαλιστικής κάλυψης για τα κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου
(ΕΟΧ) είναι 22%. Η πλειονότητα των ευρωπαϊκών αγορών διαθέτει ασφάλιση για φυσικές καταστροφές στη λογική της προαιρετικής επιλογής. Λίγες μόνο χώρες έχουν υποχρεωτική κάλυψη NatCat όπως η Ρουμανία ή υποχρεωτική προσφορά από τη πλευρά των παρόχων όπως στο Βέλγιο.
Όπως διαπιστώνεται στην έρευνα σημαντική τροχοπέδη ως προς τη χαμηλή ζήτηση στην ιδιωτική ασφάλιση είναι:
- το εισόδημα των καταναλωτών και οι υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες, καθώς και το ότι οι καταναλωτές θεωρούν ότι η ασφάλιση είναι ακριβή υπηρεσία. “Τα ασφάλιστρα” αναφέρει η έκθεση “συχνά γίνονται αντιληπτά ως πολύ υψηλά και αυτό οφείλεται στο γεγονός
ότι όταν αγοράζουν ασφαλιστικές καλύψεις συχνά δεν ενημερώνονται για την ουσία της κάλυψης με αποτέλεσμα να μην ορθή αξιολόγηση της αξίας του προϊόντος και της χρησιμότητάς του”. - ελλιπής γνώση και ανεπαρκής χρηματοοικονομική παιδεία. Συχνά οι καταναλωτές επιλέγουν να μην αγοράσουν ασφάλιση γιατί η επιλογή συμβολαίου είναι “απαιτητική άσκηση”.
- η εικόνα που έχουν για τις ασφαλιστικές: Μία από τις δύο μελέτες που πραγματοποίησε η EIOPA δείχνει πως μόνο οι μισοί πιστεύουν ότι η ασφαλιστική θα πλήρωνε την αποζημίωση σε περίπτωση φυσικής καταστροφής. Μάλιστα αναφέρεται ότι οι καταναλωτές που έχουν θετική εμπειρία από την ασφάλιση έχουν την τάση να αγοράζουν καλύψεις.
- σε πολλά κράτη μέλη οι καταναλωτές δεν αγοράζουν ασφάλιση επειδή δεν γνωρίζουν τους κινδύνους στους οποίους εκτίθενται. Μία από τις μελέτες δείχνει ότι τ9ο 30% δεν ασφαλίζεται καθώς τα φαινόμενα φυσικών καταστροφών έχουν μικρές πιθανότητες να συμβούν.
- Οι υψηλές προσδοκίες σχετικά με την κρατική παρέμβαση, μειώνουν επίσης την προθυμία των καταναλωτών να αγοράσουν ασφαλιστική κάλυψη. Η διείσδυση της ιδιωτικής ασφάλισης είναι σε χαμηλά επίπεδα σε κράτη που η παρέμβαση του δημοσίου στην αποκατάσταση θεωρείται σχεδόν βέβαιη, ενώ στην πραγματικότητα υλοποιείται σε μικρό βαθμό. Το 59% των ερωτηθέντων ανέφερε επίσης ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να είναι υπεύθυνες όταν οι άνθρωποι βιώνουν απώλειες λόγω ακραίων φυσικών γεγονότων.
- Τέλος, ο τρόπος με τον οποίο πωλούνται οι ασφαλίσεις για φυσικές καταστροφές κυρίως στον τομέα της κατοικίας. Το μεγαλύτερο μέρος των ασφαλίσεων συνδέεται με τη διαδικασία λήψης στεγαστικού δανείου, καθιστώντας λιγότερο πιθανή την αγορά κάλυψης NatCat για όσους δεν έχουν σπίτι. Ταυτόχρονα κάνουν την κάλυψη να γίνει αντιληπτή ως μία υποχρέωση παρά ως όφελος.
