Διαξιφισμοί και σκιαμαχίες, έριδες και ίντριγκες εσωκομματικού και διακομματικού περιεχομένου, εντάσεις προβολής των “διασκεδαστικών” – εύπεπτων εικονοπλαστικών λεπτομερειών και προπαγανδιστικές μικρότητες, με πολύ χαμηλά τον πήχη πολιτικής σκέψης, ήθους και λόγου.
Συμβαίνει σε συνθήκες (παθητικής) “πληθωριστικής ελευθερίας” στιγμιαίων μιντιακών μαχών και εντυπώσεων στα ψηφιακά δίκτυα.
Στην πολιτική σκηνή της σύγχρονης εικονιστικής κοινωνίας του τόπου μας διαφεύγει, εν πολλοίς, η ουσιώδης αντίληψη και προσέγγιση της μεγάλης εικόνας με βάθος τοπίου στο διηνεκές σε πολιτικούς, πολίτες και μιντιακούς αγωγούς – οπότε η (περιστασιακή) συναίνεση ή διαφωνία γίνεται ένα παιχνίδι συμπτωματικών παρεξηγήσεων μέσα σε απόλυτη σύγχυση.
Διαφεύγει η μεγάλη εικόνα που ευνοεί τη σύγκλιση, με μια σταθερή προσήλωση σε κεφαλαιώδη κοινή αξία – κοινό τόπο πίστης και αναφοράς, όπως την περιέχει σε λίγες λέξεις ο Ποιητής:
“Στη μέση από τα σπλάχνα μου όχι η καρδιά, η Ελλάδα”.
