.gif?rand=9407)
του Γιώργου Αναστασίου, Διευθυντή Γραφείου Πωλήσεων
Το εγώ δεν μπορεί να διαχωριστεί από το εμείς. Η ελληνική κουλτούρα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και πολλές λαϊκές σοφίες, τις οποίες συχνά ξεχνάμε. «Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη» (ελληνική παροιμία). Υπάρχουν όμως και παραδείγματα, τόσο από την παλαιότερη όσο και από την πιο πρόσφατη ιστορία, που τονίζουν τη σημασία της ομαδικότητας. Είναι γεγονός ότι το άτομο εντάσσεται σε μια οργανωμένη ομάδα προκειμένου να εξυπηρετήσει δικές του επιδιώξεις.
Αλλά και από την άλλη πλευρά και η ομάδα χρησιμοποιεί το κάθε άτομο μέλος της, για να επιτύχει τους δικούς της επίσης συλλογικούς σκοπούς. Επομένως ως ομάδα δύναται να χαρακτηρισθεί η ψυχολογική εκείνη οντότητα, η οποία παρουσιάζει συλλογική προσωπικότητα των μελών της, τα οποία δρουν για την επίτευξη ενός σκοπού. Όταν αναφέρομαι στη δύναμη της συλλογικότητας, δεν εννοώ απλά ένα σύνολο ατόμων που εργάζονται μαζί.
Για μένα η ομαδικότητα ή συλλογικότητα χαρακτηρίζεται από την ωριμότητα και το επίπεδο συνεργασίας των μελών μιας ομάδας για την επίτευξη κοινών στόχων και τη δημιουργία κλίματος που βοηθά στην πρόοδο ενός συνόλου. π.χ. και ένας εμπνευσμένος επιχειρηματίας, που έχει συλλάβει μια καταπληκτική ιδέα και έχει στόχο να τη μετουσιώσει σε μια βιώσιμη επιχείρηση, ξέρει ότι πρέπει να συγκεντρώσει γύρω του μια ομάδα συνεργατών τους οποίους θα εμπνεύσει και μαζί θα επιχειρήσουν να μετατρέψουν την ιδέα σε πράξη. Σε μια πραγματική ομάδα, τα μελή της έχουν την αυτογνωσία που τους επιτρέπει να αντιληφθούν πως μπορούν να συνεισφέρουν, και πότε η ατομική προσπάθεια πρέπει να παραμερίσει και να δώσει τη θέση της στην συλλογικότητα για τη λύση προβλημάτων και τη λήψη αποφάσεων.
Επίσης έχει αποδειχτεί ότι όταν στην ομάδα υπάρχει έστω και μια γυναίκα, η ομάδα έχει καλύτερη απόδοση. Τα οφέλη της ύπαρξης και των δυο φύλων σε μια ομάδα είναι εμφανή, ειδικότερα σε πιο σκληρές λειτουργίες διαχείρισης και αποδόθηκαν στη μεγαλύτερη ποικιλία και την ισορροπία μεταξύ των μελών. Όσο για το ποιο φύλο φαίνεται να υπερέχει; Ένα πείραμα που δημοσιεύτηκε το 2011 από Ευρωπαίους ερευνητές έδειξε ότι ομάδες που είχαν μισά μισά μέλη, δηλαδή κατά 50% γυναίκες και κατά 50% άνδρες είχαν την καλύτερη απόδοση.
Οι ερευνητές θεωρούν ότι αυτό συμβαίνει γιατί όλα τα μέλη της ομάδας παρουσιάζουν μια αμοιβαία προσοχή και συμμετοχή στην ομάδα και φροντίζουν να είναι τόσο συνεπείς στα καθήκοντά τους όσο και οι συνεργάτες τους, προς όφελος της ομάδας. Απ’ όλα που, με συνοπτικό τρόπο περί Ομάδας, αναφέρθηκα βγαίνει ένα θεμελιώδες για την ζωή του ανθρώπου συμπέρασμα: Το εγώ δεν μπορεί να διαχωριστεί από το εμείς. Αμφότερα είναι από την Φύση υποχρεωμένα να συνυπάρχουν και ν’ αλληλοσυμπληρώνονται, διότι αυτός ο δυισμός χαρακτηρίζει και την ίδια την Φύση. Αν το εγώ εκφράζεται από την προσωπικότητα του Ατόμου, το εμείς χαρακτηρίζεται από την προσωπικότητα της Ομάδας. Και η πλέον αυτάρκης προσωπικότητα, που είναι επιτυχημένη στη ζωή και αισθάνεται ικανοποιημένη με τον εαυτό της, δεν μπορεί να υπάρξει μόνη της και αναζητά το εμείς, την ανθοδέσμη της ζωής. Τόση είναι η αξία του εμείς από την Ομαδική Ψυχή, που ο Αριστοτέλης λέει: «Αισθάνομαι ότι υπάρχω μέσα από την παρουσία του άλλου».
