.gif?rand=8201)
Η ασφαλιστική μας αγορά αλλάζει. Δεν ξέρω αν είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, αλλά αλλάζει. Άλλωστε, είναι τόσο σχετικές οι έννοιες «καλύτερο» ή «χειρότερο»… Εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός, από τις δραστηριότητές του, τα συμφέροντά του, την αισθητική του, την ψυχολογία του, από τον ίδιο του τον χαρακτήρα. Θα μου πείτε, έχουν χαρακτήρα οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι τράπεζες, η Εποπτική Αρχή; Έχουν χαρακτήρα τα νομικά πρόσωπα των διαμεσολαβούντων; Βεβαίως και έχουν!
Αν δεν είχαν, τότε όλες οι ασφαλιστικές εταιρείες θα ήταν ίδιες, όλες οι διαμεσολαβητικές εταιρείες θα ήταν ίδιες και όλες οι Εποπτικές Αρχές (διαχρονικά) θα ήταν ίδιες. Ο διαφορετικός χαρακτήρας καθενός και η εικόνα του στην αγορά, προκύπτει από τις πράξεις του, από τις αποφάσεις του, από τη συμπεριφορά του, από την καθημερινή του πρακτική.
Ας ξαναγυρίσουμε όμως, στις αλλαγές που δρομολογούνται στη μικρή μας ασφαλιστική αγορά και ιδίως στο χώρο της διαμεσολάβησης.
Καταρχήν, μετά από δύο σχεδόν χρόνια, η Εποπτική Αρχή έδωσε και πάλι στη δημοσιότητα για διαβούλευση τον Κώδικα Δεοντολογίας για τους Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές και παράλληλα σχέδιο Κώδικα, που αφορά στη ρύθμιση θεμάτων διοικητικής και λογιστικής οργάνωσης των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, σε σχέση με την εμπορική τους πολιτική, την πρόσκτηση εργασιών, τα δίκτυα, την είσπραξη των ασφαλίστρων, της απόδοσης προμηθειών, κ.λπ. Είναι αλήθεια ότι το κείμενο του Κώδικα Δεοντολογίας είναι πολύ πιο μαζεμένο από το αρχικό και έχουν αφαιρεθεί πολλά από τα στοιχεία που καθιστούσαν το πρώτο κείμενο (του 2011) ανεφάρμοστο. Μαζί με αυτά που απαλείφθηκαν όμως, απαλείφθηκε και η περί δώρων διάταξη. Αν ισχυριστεί κάποιος ότι απλώς απαλείφθηκε (ως πλεονασματική) αφού δεν έχει καταργηθεί το σχετικό άρθρο του νόμου που απαγορεύει στους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές να παρέχουν «εκπτώσεις και δώρα», τότε θα έπρεπε να απαλειφθούν και πολλά άλλα, που ήδη προβλέπονται και ισχύουν.
Συνεπώς, ξεκινά ένας πόλεμος προσφορών που θα εξευτελίσει ακόμα περισσότερο την έννοια του «σωστού ασφαλίστρου» και την ιδέα της ασφάλισης. Από συνειδητή πράξη κάλυψης αναγκών και εξασφάλισης αξιοπρεπούς διαβίωσης μετατρέπεται σιγά-σιγά σε τυποποιημένο προϊόν λιανικής κατανάλωσης, με γενικά χαρακτηριστικά. Οι νέοι σχεδιασμοί των ασφαλιστικών προγραμμάτων θα βασίζονται στη δυνατότητα απευθείας πώλησής τους στους καταναλωτές, χωρίς πολλά ερωτηματολόγια, χωρίς ιδιαίτερες προσωπικές αναφορές και με τυποποιημένες παροχές. Σε όλους τους κλάδους ασφάλισης που σχετίζονται με προσωπικές, οικογενειακές ή μικρές επαγγελματικές δραστηριότητες θα ακολουθηθεί αυτός ο κανόνας της απλοποίησης και της τυποποίησης.
Πολλοί θα πουν ότι αυτό ήδη συμβαίνει, δεν γράφω κάτι καινούργιο. Σωστά, μόνο που αυτό που συμβαίνει σήμερα και με έντονο και επιθετικό ρυθμό από συγκεκριμένες εταρείες, είναι ένα μικρό δείγμα του τι πρόκειται να συμβεί. Γενικευμένη τυποποίηση πακέτων ασφάλισης και διαδικασιών αποζημίωσης, απόλυτη τυποποίηση διαδικασιών ανανέωσης και είσπραξης, αναβάθμιση των απευθείας (αλλά απρόσωπων και ουδέτερων) σχέσεων εταιρείας-πελάτη. Η χρησιμότητα του Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή σε αμφισβήτηση, από όλους και για όλα. Για να το θέσουμε όμως πιο σωστά, σε αμφισβήτηση η χρησιμότητα και η λειτουργία του παραδοσιακού επαγγελματία ασφαλιστικού διαμεσολαβητή. Γιατί ως «Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές» θα εμφανισθούν και θα εξαπλωθούν εκατοντάδες νέες επιχειρηματικές κινήσεις, ως πρόσθετες δραστηριότητες ήδη υπαρχουσών μονάδων στον τομέα της παροχής υπηρεσιών.
Παλαιότερα, είχαμε μεγάλους βιομηχανικούς, εμπορικούς ή παραγωγικούς ομίλους που δημιουργούσαν θυγατρικές εταιρείες διαμεσολάβησης, ώστε να καλύψουν καταρχήν τις δικές τους ασφαλιστικές ανάγκες και στη συνέχεια να επεκταθούν σε ομοειδείς κυρίως επιχειρήσεις. Σήμερα, μιλάμε για καθαρές επιχειρηματικές κινήσεις παροχής υπηρεσιών, που θα στοχεύουν με τα πιο σύγχρονα διεισδυτικά μοντέλα στο retail. Όποιος διαθέτει διευρυμένη βάση δεδομένων πελατολογίου από τις μέχρι σήμερα επιχειρηματικές του δραστηριότητες και δυνατότητα καθολικής διαφήμισης, είναι ένας υποψήφιος «Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής» ή, αν προτιμάτε, ένα υποψήφιο κανάλι διάθεσης τυποποιημένων ασφαλιστικών προγραμμάτων.
Ας σκεφθούμε μια μεγάλη αλυσίδα super market, με πανελλαδική παρουσία, που μέσω της κάρτας που διαθέτει στους χιλιάδες τακτικούς της πελάτες, θα προσφέρει και «ένα καλάθι ψώνια» για κάθε ασφάλιση σπιτιού ή αυτοικινήτου! Το παράδειγμα της κυριακάτικης εφημερίδας μετουσιώστε το σε όποιο πεδίο θέλετε. Πως θα σας φαινότανε στον επόμενο λογαριασμό κινητής τηλεφωνίας (που όλοι λαμβάνουμε) να διαβάζατε μια προσφορά π.χ. «ένα νέο κινητό και χίλια λεπτά δωρεάν προς όλα τα δίκτυα» για κάθε ετήσια ασφάλιση και στην συνέχεια για κάθε ανανέωσή της;
Η αγορά τείνει σε ολιγοπωλικές καταστάσεις, τόσο στον χώρο των εταιρειών όσο και στον χώρο της διαμεσολάβησης. Είναι μια πραγματικότητα. Δεν είναι θέμα μόνο δώρων και προσφορών, είναι θέμα συνολικού πλαισίου και κανόνων ανταγωνισμού. Συνεπώς, ολοκληρωτική καταστροφή του χώρου των Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών; Ασφαλώς και όχι. Άλλωστε δεν το επιθυμούν και οι ασφαλιστικές εταιρείες, όσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό. Θα πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι βιώνουμε με ταχύτατους ρυθμούς το τέλος μιας εποχής και την γέννεση μιας άλλης. Και στην νέα αυτή εποχή, φυσικά και θα υπάρχει το επάγγελμα του Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή, με έναν βασικό διαχωρισμό όμως, που πρέπει να κατανοήσουν όλοι. Θα υπάρχουν οι Συνδεδεμένοι Διαμεσολαβητές και οι Ανεξάρτητοι Διαμεσολαβητές, αξιοπρεπείς ελεύθεροι επαγγελματίες όλοι, αλλά διαφορετικού επιχειρηματικού και εργασιακού πρασανατολισμού. Όταν γίνει απολύτως κατανοητός αυτός ο διαχωρισμός, κυρίως από τους νέους που εισέρχονται στο επάγγελμα, τότε τα πράγματα θα είναι πιο απλά, πιο ξεκάθαρα. Σήμερα ζούμε την μεταβατική περίοδο και όλα μπερδεύονται.
Στο επόμενο άθρο μας θα εστιάσουμε στα χαρακτηριστικά των Συνδεδεμένων και των Ανεξάρτητων Διαμεσολαβητών (όχι με την στενή έννοια του νόμου, αλλά με την πραγματική λειτουργική τους υπόσταση) και κυρίως στις λύσεις που υπάρχουν για όλους όσους σήμερα αγωνιούν, πιέζονται, ασφικτυούν.
Δεν είναι μόνο τέλος εποχής, είναι και εποχή ριζικών αποφάσεων για όλους.
