Πολλοί είναι αυτοί που χάρηκαν διαβάζοντας ότι η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή επέβαλλε χρηματικά πρόστιμα συνολικού ύψους 850.000,00 ευρώ σε πέντε ασφαλιστικές εταιρείες για αυθαίρετες αυξήσεις των ασφαλίστρων σε συμβόλαια νοσοκομειακής κάλυψης και μη καταβολή Φ.Π.Α. επί των εξόδων νοσηλείας.
Ποιοι χάρηκαν; Κυρίως καταναλωτές, απλοί πολίτες που έτυχε να διαβάσουν την είδηση. Γιατί; Γιατί δυστυχώς στο μυαλό της πλειοψηφίας των ελλήνων καταναλωτών η ασφαλιστική εταιρεία είναι ένα… κακό πράγμα. Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, είναι ένα αναγκαίο κακό. Συνεπώς, όταν τιμωρείται το κακό, η κοινή γνώμη ικανοποιείται! Εκεί έχουμε φθάσει.
Είμαστε δηλαδή κατά των συγκεκριμένων προστίμων; Δεν γνωρίζουμε τα στοιχεία των φακέλων και συνεπώς δεν μπορούμε να πάρουμε θέση. Σεβόμαστε την κρίση της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτών, σεβόμαστε και τις θέσεις των εταιρειών. Τι σημασία έχει άλλωστε; Αυτό όμως που δεν σεβόμαστε είναι η υποκρισία. Πότε και από ποιους κινδυνεύει ο καταναλωτής; Σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να επεμβαίνει η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή ή οποιοσδήποτε άλλος φορέας εντεταλμένος από την Πολιτεία; Μόνο για αυξήσεις ή και για… μειώσεις ή και για άλλες ενέργειες;
Για παράδειγμα, με ποια λογική η σημαντική μείωση των ασφαλίστρων ενός προγράμματος οποιουδήποτε κλάδου προστατεύει τον καταναλωτή, ενώ η αύξηση τον βλάπτει; Είναι μόνο οικονομικό το θέμα; Είναι μόνο παραβίαση όρων του συμβολαίου; Επειδή δεν υπάρχει όρος στα συμβόλαια περί μείωσης των ασφαλίστρων, δεν υπάρχει και παράβαση! Μπορεί μια ασφαλιστική εταιρεία να ανακοινώσει ότι για το επόμενο εξάμηνο θα εισπράττει μόνο ένα ελάχιστο ενδεικτικό ασφάλιστρο, για ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα υγείας; Παρανομεί κάπου; Θα γίνει ήρωας;
Αν έμπαινε υποχρεωτικά σε όλα τα ασφαλιστήρια ένας όρος που θα έγραφε: “Η εταιρεία δεν θα προβαίνει σε μειώσεις ασφαλίστρων που θα έθεταν σε κίνδυνο την ορθή, έγκαιρη και απρόσκοπτη αποζημίωση του πελάτη, σε περίπτωση επέλευσης του κινδύνου”, τότε θα μπορούσε να παρέμβει η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή σε περιπτώσεις μειώσεων; Θα μου πείτε είναι θέμα ανταγωνισμού και όχι προστασίας των καταναλωτών. Λάθος, κάθε τιμολογιακή ή προϊοντική κίνηση ανταγωνισμού εμπίπτει και ελέγχεται και ως προς την προστασία του καταναλωτή.
Φυσικά, οι πλέον ειδικοί θα μιλήσουν για αναλογιστικές μελέτες για τεχνικό ασφάλιστρο κ.λπ. και θα επιχειρηματολογήσουν ότι δεν μπορεί το ασφάλιστρο να κατέβει κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο. Σωστά, αφού όμως δέχεται η Πολιτεία μια αναλογιστική μελέτη για το ύψος του ασφαλίστρου προς τα κάτω, την δέχεται και προς τα πάνω; Αν μια αναλογιστική μελέτη αποδεικνύει ότι πρέπει να γίνει σημαντική αύξηση του ασφαλίστρου, ανεξάρτητα τι λένε οι όροι του συμβολαίου, είναι αποδεκτή;
Τέλος, ας δείξει η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή την ίδια ευαισθησία σε όλο τον ασφαλιστικό τομέα, όχι μόνο τον ιδιωτικό. Η τιμή, τα ασφάλιστρα εν προκειμένω, έχουν σχέση με τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Εκτός της συγκεκριμένης περίπτωσης με το ΦΠΑ, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, οι ασφαλιστικές παρείχαν τις υπηρεσίες αλλά τους επεβλήθη πρόστιμο για την αύξηση των ασφαλίστρων. Στην αντίθετη περίπτωση όπου το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, εισπράττει τα ίδια ασφάλιστρα (ασφαλιστικές εισφορές), δεν τα μειώνει, αλλά μειώνει τις παρεχόμενες υπηρεσίες ή αυξάνει μονομερώς τη συμμετοχή του πολίτη (αυξάνει την απαλλαγή του κράτους δηλαδή) ποιος θα επιβάλει πρόστιμο και σε ποιόν;
Για μια ακόμη φορά, δύο μέτρα και δυο σταθμά. Δεν συνηθίσαμε ακόμη;
.gif?rand=8511)
Πες τα Χρυσόστομε!!!
Σχόλια..πολυ σωστο!!!!