.gif?rand=9515)
«Αλιεύσαμε» από την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ένα άρθρο του Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Πέτρου Θέμελη σχετικά με ένα θέμα που φαίνεται πως έχει διαχρονικότητα στην Ελλάδα. Ο λόγος, φυσικά, για το λάδωμα… Και όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας το πολύ καλό αυτό άρθρο, ακόμη και οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το… λάδωμα για να επιτύχουν νίκες και συμφωνίες. Σας θυμίζει κάτι;
«Η δωροδοκία, κοινώς το λάδωμα, ήταν για τον Παυσανία, το γνωστό μας περιηγητή του 2ου μετά Χριστόν αιώνα, ο πανίσχυρος μοχλός που κινεί εκ του ασφαλούς την Ιστορία, επηρεάζει δραματικά τις εξελίξεις, αναγκάζοντας την πλάστιγγα να γέρνει κάθε φορά προς την πλευρά των χρημάτων, που βαραίνουν αποφασιστικά, όπως διαπιστώνουμε καθημερινά παρακολουθώντας έκπληκτοι τα πολιτικά πράγματα στη χώρα μας. Στο βιβλίο του για την Κορινθία (2.33.3) ο περιηγητής κάνει ιδιαίτερο λόγο για τα χρήματα που έφερε ο ταμίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Άρπαλος, στην Ελλάδα, καθώς και για τα πρόσωπα που τα πήραν ή τα «έπιασαν» τότε, με μοναδική εξαίρεση το ρήτορα Δημοσθένη, που πλήρωσε τελικά με τη ζωή του το αντιμακεδονικό του μένος! Στα Λακωνικά του ο Παυσανίας (3.9.8) μιλάει επίσης διεξοδικά για τα περσικά χρήματα, τους περίφημους χρυσούς δαρεικούς, που έφερε στην Ελλάδα με εντολή του Αρταξέρξη ο Ρόδιος Τιμοκράτης, προκειμένου να προκαλέσει πόλεμο ενάντια στους Σπαρτιάτες, παραθέτει μάλιστα κατάλογο των πολιτικών που τα πήραν τότε: οι Αργείοι Κύλων και Σωδάμας, οι Θηβαίοι Ανδροκλείδης, Ισμηνίας και Αμφίθεος και οι Αθηναίοι Κέφαλος και Επικράτης.
Πουλημένοι πολιτικοί υπήρχαν πάντα. Θα δημοσιευθεί άραγε κατάλογος
όσων τελικά τα πήραν στην περίπτωση της Siemens, του Βατοπεδίου κ.λπ.;
Στα Μεσσηνιακά του (4.17.2), πάλι, ο Παυσανίας περιγράφει με μελανά χρώματα τα περί διαφθοράς και χρηματισμού των αντιπάλων στις πολεμικές συγκρούσεις. Καταλήγει ότι πρώτοι οι Λακεδαιμόνιοι εξαγόρασαν με χρήματα τη νίκη τους στο μακροχρόνιο πόλεμο ενάντια στους Μεσσήνιους, δωροδοκώντας τον ίδιο το βασιλιά των Αρκάδων, Αριστοκράτη, που είχε προσφερθεί υποτίθεται να βοηθήσει τους Μεσσήνιους στη μάχη της λεγόμενης Μεγάλης Τάφρου, ενώ τελικά τους εγκατέλειψε.
Και στην κρίσιμη ναυμαχία στους Αιγός Ποταμούς το 404 π.Χ. οι Λακεδαιμόνιοι κατάφεραν να εξαγοράσουν τον Αδείμαντο και άλλους Αθηναίους στρατηγούς και να νικήσουν έτσι κατά κράτος τελικά τους Αθηναίους. Oι Πέρσες χρησιμοποίησαν το ίδιο αυτό σίγουρο μέσο κατά των Λακεδαιμονίων, τροφοδοτώντας με άφθονο χρήμα τους Κορίνθιους, τους Αργείους και τους Θηβαίους, ώστε να ξεσηκωθούν τελικά ενάντια στη Σπάρτη και να την αναγκάσουν να εγκαταλείψει τα εδάφη που είχε κερδίσει στην Ασία ο Αγησίλαος.
Στα Ηλιακά του (5.21.2), τέλος, απαριθμεί ο Παυσανίας ένα πλήθος από ολυμπιακές νίκες που αποκτήθηκαν με απάτες κάθε μορφής (το ντοπάρισμα δεν είχε ακόμη εφευρεθεί) και κυρίως με χρηματισμό των αντιπάλων».
