Οι θανόντες στο επίδικο τροχαίο ατύχημα, ηλικίας κατά το χρόνο θανάτου τους 55 ετών, και 49 ετών αντίστοιχα ήταν σύζυγοι μεταξύ τους και εργάζονταν ο μεν πρώτος εκμεταλλευόμενος επιχείρηση ζαχαροπλαστείου, η δε δεύτερη ως ιδιωτική υπάλληλος στο εργοστάσιο της εταιρίας.
Επιδικάσθηκαν 510.000 ευρώ επιμεριζόμενα :
- Ανά 120.000 ευρώ για τον θάνατο εκάστου γονέα στη θυγατέρα αυτών (120.000 Χ 2) αντί των 100.000 ευρώ πρωτοδίκως επιδικασθέντων (ανοδική τάση).
- Ανά 60.000 ευρώ σε καθένα από τους γονείς των δύο θανόντων τέταρτη, έκτο και έβδομη των εναγόντων (60.000 Χ 3).
- Ανά 30.000 ευρώ σε καθένα από τα τρία αδέλφια (τέταρτη, έκτο και έβδομη των εναγόντων, (30.000 Χ 3).
Ηθική Βλάβη – ΑΚ 932
Η πρώτη ενάγουσα, ηλικίας 19 ετών κατά το χρόνο του ατυχήματος, φοιτήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, υπέστη ηθική βλάβη, λόγω της σωματικής ταλαιπωρίας και της στενοχώριας που δοκίμασε συνεπεία του τραυματισμού της, προς αποκατάσταση που οποίου υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση οστεοσύνθεσης. Επιδικάσθηκε ποσό 10.000 ευρώ (όσο και πρωτοδίκως). Το ποσό αυτό, κατά την κοινή πείρα, τη δικαστηριακή πρακτική και την περί δικαίου συνείδηση, δεν υπερβαίνει ούτε υπολείπεται και μάλιστα καταφανώς του συνήθους επιδικαζόμενου ποσού σε παρόμοιες περιπτώσεις, απορριπτομένων των σχετικών λόγων εφέσεων (της ασφαλιστικής εταιρίας και της παθούσας ενάγουσας).
Σύγκρουση Αντιθέτως Κινουμένων ΙΧΕ Οχημάτων
Αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού ΙΧΕ αυτοκινήτου, ο οποίος οδηγώντας με υπερβολική ταχύτητα για τις επικρατούσες οδικές και κυκλοφοριακές συνθήκες, (νύκτα οδόστρωμα ήταν υγρό και ολισθηρό λόγω προηγηθείσας βροχόπτωσης) εξερχόμενος από στροφή, απώλεσε τον έλεγχο του οχήματός του και εισερχόμενος στο αντίθετο ρεύμα συγκρούσθηκε μετωπικά με κανονικώς κινούμενο όχημα (παράβαση άρθρων 12 παρ. 1 και 19παρ. 1, 2, 3 του ΚΟΚ). Όλα τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά και ιδίως την αποκλειστική υπαιτιότητα στην πρόκληση του ένδικου τροχαίου ατυχήματος του πρώτου εναγόμενου, συνομολόγησε ρητά ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου η τέταρτη εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα της πρώτης των συνεκδικαζόμενών εφέσεων.
Αποτέλεσμα της ανωτέρω σφοδρής σύγκρουσης ήταν ο θανάσιμος τραυματισμός του ανυπαίτιου οδηγού και της συνεπιβάτηδας συζύγου του και ο τραυματισμός της στο οπίσθιο κάθισμα επιβαίνουσας θυγατέρας του.
Ζώνη Ασφαλείας
Ένσταση Συντρέχοντος Πταίσματος – Απορριπτέα (1)
Εν προκειμένω από κανένα αξιόπιστο αποδεικτικό στοιχείο δεν αποδείχθηκε ότι κατά τη στιγμή του επίδικου ατυχήματος οι δυο θανατωθέντες δεν φορούσαν ζώνη ασφαλείας. Μόνο το γεγονός ότι αυτοί είχαν υποστεί και κακώσεις κεφαλής, τραχήλου και θώρακος δεν μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα αυτό, όπως διατείνεται η εκκαλούσα της πρώτης των συνεκδικαζόμενων εφέσεων. Το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι οι θανατηφόρες σωματικές κακώσεις που υπέστησαν οι θανόντες στο κεφάλι, τον τραχηλική χώρα και τον θώρακα, θα είχαν επέλθει ανεξαρτήτως της πρόσδεσής τους με ζώνη ασφαλείας, λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης, από την οποία, καταστράφηκε ολοσχερώς το εμπρόσθιο μέρος του οχήματος , οι σοβαρές παραμορφώσεις του οποίου επεκτείνονται μέχρι το θάλαμο των επιβατών, εντός του οποίου βρίσκονταν οι άνω θανατωθέντες.
Αποκλειστική Νοσοκόμος
Λόγω της φύσεως και του είδους της σωματικής βλάβης, η ενάγουσα για το χρονικό διάστημα από 26-9- 2017 μέχρι και 26-11-2017, κατά το οποίο της είχε τοποθετηθεί αρχικά πηχεοκαρπικός γυψονάρθηκας και ακολούθως υποβλήθηκε σε οστεοσύνθεση και της είχε συστηθεί ακινητοποίηση του χειρός και αποφυγή φόρτισης, άρσης βάρους και ενασχόλησης με χειρονακτική εργασία, βρισκόταν σε κατάσταση μερικής αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης και χρειαζόταν τη συνδρομή τρίτου προσώπου προς υποβοήθησή της, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις καθημερινές της ανάγκες, που σχετίζονται με την διατροφή της, την προσωπική υγιεινή της και τις μετακινήσεις της εκτός της οικίας της, Οι παραπάνω ανάγκες της ενάγουσας καλύφθηκαν, με την παροχή υπηρεσιών από την γιαγιά της από την μητρική γραμμή, χωρίς αντάλλαγμα, με υπερένταση των δυνάμεών της, που υπερβαίνουν την από την ηθική επιβαλλόμενη υποχρέωσή της για παροχή φροντίδας και βοήθειας. Επιδικάσθηκε συνολικά το ποσό των 1.860 ευρώ (62 ήμερες X 30 ευρώ ημερησίως) που αντιστοιχεί στο ποσό για 6ωρη απασχόληση ημερησίως, αφού αυτή κατά την κρίση του Δικαστηρίου ήταν επαρκής για την παροχή των απαραίτητων ως άνω υπηρεσιών.
Πηγή: ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, τεύχος Μάϊος – Ιούνιος 2021
.gif?rand=5539)
