.gif?rand=2448)
Πολλά γράφηκαν και ειπώθηκαν τις τελευταίες εβδοµάδες για το σερί των εξαγορών και συγχωνεύσεων που καταγράφονται στην ασφαλιστική αγορά και ως συνέπεια έχουν τη µερική αλλαγή του χάρτη που µέχρι και πρότινος παρουσίαζε ο κλάδος.
του Πλάτωνα Τσούλου (Ασφαλιστικο Marketing, Τεύχος 95)
Ας προσπαθήσουµε λοιπόν να βάλλουµε σε τάξη τα όποια συµπεράσµατα µπορούν να εξαχθούν µέχρι στιγµής, όπως και τις σκέψεις µας για την επόµενη ηµέρα της ιδιωτικής ασφάλισης στην Ελλάδα. Η µεγάλη εικόνα, όπως και τα επιµέρους καρέ της ιδιωτικής ασφάλισης έχουν ως εξής:
1. Ο κλάδος µετά την έξοδο της Ελλάδας από τη δεκαετή κρίση χρέους και την εξάλειψη του λεγόµενου countryrisk, άρχισε να κερδίζει την εµπιστοσύνη της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας. Προφανώς και στο διάστηµα από την επιτυχή ολοκλήρωση της εφαρµογής του τρίτου µνηµονίου από τη χώρα, ξένοι οίκοι και διεθνείς όµιλοι άρχισαν να ακτινογραφούν τη νέα συνθήκη για την Ελλάδα, όπως και τις προοπτικές της, οργανώνοντας τις πρώτες κινήσεις τους. Ας µην ξεχνάµε ότι κάθε µεγάλο deal απαιτεί χρόνο για να σχεδιαστεί και τελικά να αποφασιστεί, οπότε οι πρόσφατες ενέργειες εξαγορών κουµπώνουν χρονικά µε τις µακροοικονοµικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
2. Το γεγονός ότι στον κλάδο επενδύουν ξένοι όµιλοι δεν αποτελεί ούτε έκπληξη ούτε κάποιους είδους ανατροπή. Η αγορά κυριαρχείται διεθνώς από πολυεθνικά σχήµατα και προφανώς κάτι ανάλογο θα ισχύσει και στην Ελλάδα.
3. Η πολυδιάσπαση των µεριδίων αγοράς στην ιδιωτική ασφάλιση καταδεικνύει τις επερχόµενες αλλαγές ισορροπιών στον κλάδο. Στα χρόνια που ακολουθούν οι εξαγορές κι οι συγχωνεύσεις θα βρίσκονται πάντα στο προσκήνιο και θα παραµείνουν έως ότου η ασφαλιστική αγορά αποκτήσει συγκέντρωση ανάλογη µε αυτή που παρουσιάζει σε άλλες µεγάλες εθνικές οικονοµίες.
Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάµε ότι ο κλάδος των ασφαλίσεων Ζωής, Υγείας, Επενδύσεων και Συντάξεων προσφέρεται για µεγάλα ασφαλιστικά σχήµατα. Η απαιτούµενη τεχνογνωσία και τα υψηλά επίπεδα κεφαλαιακής επάρκειας διαµορφώνουν από µόνα τους προδιαγραφές που λίγοι και ισχυροί µπορούν να εφαρµόσουν.
4. Η ολιστική χρήση των νέων τεχνολογιών επιβάλλει αφενός την επένδυση κεφαλαίων υψηλού κόστους από όλες τις ασφαλιστικές εταιρείες, αφετέρου αφήνει χώρο δράσης µόνο σε όσες εταιρείες έχουν νεοτεχνολογική κουλτούρα οργάνωσης των δοµών τους και ανάπτυξης των εργασιών τους. Κατά συνέπεια, όποιος δεν είναι… διατεθειµένος να ακολουθήσει ανάλογο δρόµο, απλά θα εγκαταλείψει το εγχείρηµά τους.
5. Οι αλλαγές που επέρχονται στο ασφαλιστικό, προφανώς και επιδρούν στο µελλοντικό ρόλο και δράση της ιδιωτικής ασφάλισης. Νοµοτελειακά ο κλάδος, συν τω χρόνω, θα πάρει τη θέση που του αναλογεί στη χώρα, στην κοινωνία, στην οικονοµία και στο ΑΕΠ. Πέρα και έξω από κάθε πολιτική ιδεοληψία, πέρα και έξω από κάθε φοβία ανάληψης τυχόν πολιτικής ευθύνης, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα κληθούν να αναλάβουν τη δική τους ιδιαίτερη ευθύνη στα κοινωνικό – οικονοµικό – πολιτικά δρώµενα της χώρας. Αυτό έχει ήδη αρχίσει να γίνεται αντιληπτό, τόσο στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό, όσο και στην ίδια την αγορά, εξ ου και το σερί των τελευταίων εξαγορών.
6. Οι νέες συνθήκες όπως αυτές αναδιαµορφώνονται από την κλιµατική αλλαγή, την αναµόρφωση του ασφαλιστικού και τη γενικότερη πορεία της οικονοµίας, επιβάλλουν θεσµικές παρεµβάσεις υποστηρικτικές για την επόµενη µέρα του κλάδου. Οι παρεµβάσεις αυτές σαφώς και τελικά θα υλοποιηθούν, ανοίγοντας σιγά – σιγά τον δρόµο για τον ανασχεδιασµό του χάρτη της ασφαλιστικής αγοράς και τη σύναψη νέων συµµαχιών.
