Στον αθέμιτο ανταγωνισμό, το “έλλειμμα” στην ασφαλιστική εκπαίδευση και κουλτούρα και την ανάγκη εισόδου νέων επαγγελματιών στον κλάδο αναφέρεται ο Κώστας Φραγκιαδάκης, πρόεδρος Συλλόγου Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ν. Ηρακλείου.
συνέντευξη του Κώστα Φραγκιαδάκη, προέδρου Συλλόγου Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ν. Ηρακλείου (Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ασφαλιστικό Marketing “am” Ιουλίου 2023)
Πόσους διαμεσολαβητές εκπροσωπεί ο σύνδεσμος ασφαλιστικών διαμεσολαβητών Ηρακλείου και ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος σας;
O σύλλογος Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ν. Ηρακλείου αριθμεί σήμερα 100 μέλη, ενώ συνολικά στον νομό υπολογίζεται ότι είναι 300 οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διαμεσολαβητές είναι κοινά σε όλη την Ελλάδα, δεν υφίσταται κάποια ιδιαιτερότητα που να έχει τοπικά χαρακτηριστικά. Κυρίαρχο ζήτημα είναι ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Οι ασφαλιστικές εταιρείες παρέχουν τη δυνατότητα στις τράπεζες να προωθούν ασφαλιστικές υπηρεσίες, ενώ ταυτόχρονα προωθούν μέσω direct και πλατφορμών ασφαλιστικά προιόντα, με αποτέλεσμα να δημιουργούν δυσκολίες στους διαμεσολαβητές.
Θεωρείτε ότι στον τομέα της εκπροσώπησης της διαμεσολάβησης η ισχύς βρίσκεται εν τη ενώσει; Χρειάζεται μεγαλύτερη συσπείρωση φωνών και δυνάμεων;
Σε μια χώρα που δεν έχει την κουλτούρα των συνεργασιών και όπου όλοι θέλουν να ηγούνται άνευ στόχου και οράματος για το κοινό καλό, θεωρώ ότι είναι δύσκολο. Επίσης από τη στιγμή που δεν υπάρχει κοινή αντίληψη στους κινδύνους δεν μπορεί να υπάρξει και στο βαθμό που πρέπει συλλογική εκπροσώπηση και διεκδίκηση. Υπάρχει η πρόθεση αλλά στην πράξη είναι δύσκολο εγχείρημα.
Τι πρέπει να αλλάξει προκειμένου να κατευθυνθούν στο επάγγελμα του διαμεσολαβητή περισσότεροι νέοι άνθρωποι με κατάρτιση;
Χρειάζονται επενδύσεις στην εκπαίδευση και σαφώς επαγγελματικός προσανατολισμός από το δημοτικό για να γίνει ο χώρος ελκυστικός. Η ιδιωτική ασφάλιση πρέπει να αποτελέσει μέρος της εκπαίδευσης στα σχολεία, προκειμένου σταδιακά να υπάρξουν γενιές που θα έχουν τη σωστή γνώση και πληροφόρηση σε σχέση με το ρόλο της ασφαλιστικής κάλυψης στην κοινωνία, την οικονομία και τις τοπικές κοινότητες. Μόνο έτσι θα αναγνωρίζουν οι πολίτες την συμβολή που μπορεί να έχει ο κλάδος στην ανοικοδόμηση μίας περιοχής μετά από μία μεγάλη φυσική καταστροφή ή την οικονομική στήριξη που μπορεί να προσφέρει σε μία οικογένεια ή μία επιχείρηση μετά από μία ζημιά ή ανθρώπινη απώλεια. Σε μία δεκαετία αν δεν γίνει κάτι ριζικό θα έχουμε έναν κλάδο “γερασμένο”. Αν δεν υπάρξει εκπαίδευση και δε γίνει προσιτός ο χώρος για τους νέους σε λίγα χρόνια στην πλειοψηφία τους οι ασφαλιστές θα είναι άνω των 70 ετών.
Για εμένα το “έλλειμμα” εντοπίζεται στη γενικότερη κατάσταση που αφορά την εκπαίδευση στην χώρα, καθώς σε ένα δημόσιο σύστημα οι γονείς καλούνται να δαπανήσουν μεγάλα ποσά για την κατάρτιση των παιδιών τους. Το ίδιο ισχύει και για τις ασφαλιστικές εταιρείες, καθώς δεν είναι εφικτό να αναμένουμε με μηδέν επένδυση να εισέρχονται νέοι με πτυχία και ικανότητες στον κλάδο.
Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών στην ιδιωτική ασφάλιση;
Χρειάζεται πρώτα να υπάρξει περισσότερος επαγγελματισμός τόσο από το σώμα των ασφαλιστών όσο και από τις ασφαλιστικές στις περιπτώσεις που ακολουθούνται τακτικές μεταφοράς συμβολαίων. Σε αυτή τη βάση θεωρώ ότι δεν γίνεται να αλλάξουν οι συνθήκες.
Θεωρείτε ότι θα διευρυνθούν οι εργασίες στην ιδιωτική ασφάλιση;
Πιστεύω ότι θα κατευθυνθούν, εκ των πραγμάτων, περισσότεροι άνθρωποι στις ασφαλίσεις γιατί οι ανάγκες των πολιτών πολλαπλασιάζονται. Ωστόσο, αυτό που θέλω να επιστήσω την προσοχή είναι ότι υπάρχει και μία πολιτική οι εταιρείες να κατευθύνουν σε συγκεκριμένους κλάδους τη διαμεσολάβηση, προκειμένου να διαχειρίζονται τα δίκτυα τις σύνθετες ασφαλίσεις
