Γιατί όχι; Η εικόνα του γεμάτου Φεγγαριού στο απέραντο φόντο του ουρανού, όπως αυτή της 31ης Αυγούστου, γεννά πάντα συναισθήματα και δεν θα πάψει να γίνεται θέμα στις τέχνες, να περνά τραγούδι στο στόμα. Και τούτο, μολονότι συμπληρώθηκαν τον περασμένο Ιούλιο 54 χρόνια από τη στιγμή που ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη, γεγονός που ωστόσο δεν την έχει απομυθοποιήσει.
Γι’ αυτό λοιπόν, ξαναθυμήθηκα τον τίτλο του τραγουδιού του Μάνου Χατζηδάκι (οι στίχοι των Νότη Περγιάλη και Μάνου Εμιρζά), που το έχουμε τραγουδήσει όσο λίγα τραγούδια. Τον Ιούλιο του 2019 είχα την ιδέα, τον σχεδιασμό και την επιμέλεια μιας εντυπωσιακής επετειακής εκδήλωσης για την 50ετία της INTERAMERICAN, στο Πλανητάριο του Ευγενιδείου Ιδρύματος, με τίτλο “Πάμε μια βόλτα στο Φεγγάρι”. Οι φίλοι που είχαν παρευρεθεί, είχαν παρακολουθήσει δύο αξέχαστες παραστάσεις: μια επιστημονικά αφηγηματική εικονικής πραγματικότητας στην εντυπωσιακή ψηφιακή θόλο και μια μουσική, με πολλά τραγούδια για το Φεγγάρι στην παλαιά θόλο.
Φυσικά, υπήρχε η αφορμή της πρωτοποριακής στα παγκόσμια ασφαλιστικά χρονικά ασφαλιστικής κάλυψης της ζωής των τριών αστροναυτών Νηλ Άρμστρονγκ, Έντουιν Ώλντριν και Μάικλ Κόλλινς που πρώτοι ταξίδεψαν στη Σελήνη, με ασφαλιζόμενο κεφάλαιο 30.000 δολαρίων από τον όμιλο ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΤΑΜΠΟΥΡΑ, χάρη στη μοναδική ευφυία του μέντορά μου Αλεξάνδρου Ταμπουρά. Συνσφαλίστριες ήταν οι εταιρείες του ομίλου, ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ και INTERAMERICAN. Η δεύτερη, είχε ιδρυθεί μόλις λίγους μήνες πριν στις αρχές του 1969, ως η πρώτη ιδιωτική αμιγώς ασφαλιστική εταιρεία Ζωής στην Ελλάδα.
Παραθέτω αναμνηστικά ντοκουμέντα από την προβολή του Αστρασφαλιστηρίου το 1969 και από την εκδήλωση του 2019. Βλέπετε το ομοίωμα της σεληνακάτου “Eagle” του Apollo 11, που είχε κατασκευαστεί τότε σε κλίμακα 1:3 και είχε εκτεθεί στην πλατεία Συντάγματος (το είχα βρει και το είχα αναπαλαιώσει για εκείνη την εκδήλωση), στιγμιότυπο με τον αείμνηστο Διονύση Σιμόπουλο του Ευγενίδειου, που μας είχε συναρπάσει με την ιστορία των αποστολών στη Σελήνη, καθώς επίσης και την ευχαριστήρια επιστολή της §NASA, μαζί με την ιδιόχειρη επιστολή του Έντουιν Ώλντριν.
Ο “Μπαζ” είχε γράψει στον Ταμπουρά με χιούμορ: «Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την εμπιστοσύνη που μού δείξατε. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής, που δεν χρειάστηκε να καταβάλετε αποζημίωση»! Ασφαλιστάνθρωποι όπως ο Αλέξανδρος Ταμπουράς δεν υπήρξαν άλλοι, που να δίνουν στην ασφάλιση ποιητικές διαστάσεις κοσμικού γεγονότος.
Πηγή: LinkedIn Ioannis Roundos
.gif?rand=4997)
