Το θέμα της μη υπουργοποίησης του Μ. Βορίδη συζητήθηκε αρκετά από τα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Όλοι, σχεδόν όλοι, εντόπισαν ένα κοινό σημείο το οποίο κατά τη γνώμη τους ήταν καθοριστικό για το “κάψιμό του”. Αυτό που τον έκανε αντιπαθητικό στις Ηγεσίες των δύο Κομμάτων και όχι μόνον, ήταν το καρδινάλιο ύφος και το ειρωνικό μειδίαμα που συνόδευε όλες τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του. Η χαμηλή και αργή φωνή που χρησιμοποιεί στο ξεκίνημα της ομιλίας του, κάτι που αποσπά την προσοχή των συνομιλητών του, προβάλλει και ένα άλλο μήνυμα που υπάγεται στη “Γλώσσα του Σώματος” που απαξιώνει τους συνομιλητές του... “Ακούστε να δείτε”, π.χ., αρχίζει να λέει προσποιητά σιγά και αργά, ύφος που δεν σηκώνει καμία αμφισβήτηση, είναι σαν να λέει σε όλους, “Ακούστε να δείτε… λέτε όλοι… μπούρδες”! Αυτό που ισχύει είναι το και το! Αυτό εισπράττουν οι συνομιλητές του! Δεν βρέθηκε κάποιος ειδικευμένος στην επικοινωνία και τη συμπεριφορά να του πει ότι δεν υπάρχει κανένας καλύτερος “εαυτός” από αυτόν που σου έδωσε ο Θεός! Μίλα όπως μιλάς στα παιδιά σου, στους φίλους σου! Το να ποζάρεις στις οθόνες με το κεφάλι σου να γέρνει ελαφρώς προς τη μία πλευρά και να το στηρίζεις με το δάκτυλό σου στο μάγουλό σου και το μόνιμο πλαστικό αυτοκρατορικό μειδίαμα, είναι σαν να λες σε όλους, καλά πείτε τις βλακείες σας και εγώ θα σας πω τι ακριβώς συμβαίνει… Ακούστε να δείτε… Ένα καλό παράδειγμα προσγειωμένου και πειστικού συνομιλητή είναι αυτό του Μιχελάκη ή του Καπερνάρου. Μιλάνε οι Άνθρωποι σαν… Άνθρωποι όχι σαν καρδινάλιοι υποψήφιοι αρχηγοί κόμματος, όπως μιλάει π.χ. ο… Φώτης Κουβέλης ή ο Χατζηδάκης, ήσυχα, γλυκά λες και μιλάει η αρσενική εκδοχή της… Παναγίας…
.gif?rand=7043)
