Με ένα γάμο υπό διάλυση παρομοιάζει τη σχέση της ελληνικής κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους εταίρους το βρετανικό δίκτυο BBC, εκτιμώντας ότι το χάσμα μεταξύ τους παραμένει τεράστιο.
Το θέμα με τους γάμους που διαλύονται είναι ότι μπορεί να χρειαστούν χρόνια είτε για να φτιάξουν είτε για να τελειώσουν και επίσημα – εξαιτίας ενός συνδυασμού παραγόντων: χάνεται η εμπιστοσύνη, ο ένας κατηγορεί τον άλλο για την αποτυχία και είναι δύσκολο να υπάρξει συμφωνία για το πώς θα χωριστούν περιουσιακά στοιχεία και υποχρεώσεις.
Με αυτό τον τρόπο ξεκινά σημερινό του άρθρο το βρετανικό δίκτυο BBC, με θέμα τη σχέση της Ελλάδας με το Eurogroup, και συνεχίζει λέγοντας ότι κανείς δεν ένιωσε έκπληξη όταν ο επικεφαλής του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem, δήλωσε ότι στις συζητήσεις με την Ελλάδα «καλύψαμε αρκετό έδαφος αλλά δεν καταλήξαμε σε κοινά συμπεράσματα».
Στο ίδιο άρθρο, το BBC κάνει ιδιαίτερη αναφορά στον, όπως τον χαρακτηρίζει, «ευφυή και ασυνήθιστα χαρισματικό» Γιάνη Βαρουφάκη και υπογραμμίζει ότι οι δύο πλευρές δεν συμφώνησαν ούτε καν στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να προχωρήσουν οι συνομιλίες. «Τέτοιο είναι το χάσμα μεταξύ τους για το τι απαιτείται για να σωθεί ο γάμος ή να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη», σημειώνεται.
Ωστόσο, BBC εκτιμά ότι δεν είναι όλα ζοφερά: οι συνομιλίες ξεκινούν με έναν κοινό στόχο, ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να φύγει από το ευρώ. Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα θέλει κούρεμα, τέλος της λιτότητας και ακύρωση της επίσης συμφωνίας διάσωσης, ενώ το υπόλοιπο Eurogroup δεν θέλει τίποτα από αυτά.
«Αν ήταν γάμος, οι φίλοι του ζευγαριού – και ανιδιοτελείς ξένοι – θα τους έλεγαν ότι το να διαπραγματευτούν μόνοι τους, πρόσωπο με πρόσωπο, θα ήταν καταστροφικό. Είναι ο δρόμος που οδηγεί σε πράγματα που λέγονται και δεν θα έπρεπε να ειπωθούν, δεν μπορούν να ανακαλεστούν και μπορούν να οδηγήσουν σε ανεπανόρθωτη ζημιά στη σχέση».
Επομένως, αυτό που θα συνέβαινε σε μία τέτοια περίπτωση είναι και οι δύο να αποτανθούν σε έναν σύμβουλο, ο οποίος θα τους έκανε να δουν αυτό που ακριβώς θέλουν και πιθανότατα θα έσωζε κάτι από τα συντρίμμια. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει κάποιος προφανής ουδέτερος και αμερόληπτος σύμβουλος για τους Έλληνες και την πλευρά του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Ο φυσικός υποψήφιος θα ήταν το ΔΝΤ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει το ΔΝΤ ως μέρος του προβλήματος, από τη στιγμή που αποτελούσε μέρος της Τρόικας που επέβαλε τους κανόνες διάσωσης. Όμως αν δεν είναι το ΔΝΤ κατάλληλο για το ρόλο του σύμβουλου και διαμεσολαβητή, τότε τι ελπίδα υπάρχει οι αντιμαχόμενες πλευρές να φτάσουν σε συμβιβασμό; Θα πρέπει να αναμένουμε πυροτεχνήματα τις επόμενες ημέρες.
