.gif?rand=386)
Από τον Αριστείδη Παπανικόλα. Το ότι τα Φορτηγά Δημόσιας Χρήσης (ΦΔΧ) δεν είναι επιθυμητός κίνδυνος για τις Ασφαλιστικές Εταιρείες το γνωρίζουν ακόμα και οι πέτρες. Γενιές και γενιές μεγάλωσαν με αυτή την παραδοχή, η οποία δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Ακόμα και όταν οι Ασφαλιστικές Εταιρείες ασφάλιζαν ΦΔΧ, μετά από πιέσεις που δεχότανε από τους Συνεργάτες τους, έθεταν έμμεσα εμπόδια, όπως η αναλογία ΦΔΧ με την υπόλοιπη παραγωγή του Συνεργάτη, μειωμένα ποσοστά προμηθειών κ.λπ. Παρά ταύτα, ο στόλος των ΦΔΧ υπήρχαν και υπάρχουν και συνεπώς, αφού η Ασφάλισή τους ήταν και είναι υποχρεωτική, αναπτύχθηκαν «εξειδικεύσεις» σε συγκεκριμένες ασφαλιστικές εταιρείες και σε συγκεκριμένα διαμεσολαβούντα πρόσωπα για την ασφάλισή τους.
Σε όλη την αγορά λοιπόν είναι γνωστό το πού και από ποιους ασφαλίζεται ο μεγαλύτερος όγκος από τα ΦΔΧ. Δεν μιλάμε για την ασφάλιση ενός επαγγελματία μεταφορέα που έχει ένα ΦΔΧ, αλλά για τους στόλους των μεταφορικών εταιρειών. Το τελευταίο λοιπόν διάστημα, εδώ και ένα σχεδόν μήνα, υπάρχει μια έντονη κινητικότητα, μια περίεργη θα έλεγα κινητικότητα για την ασφάλιση των ΦΔΧ. Εταιρείες που δεν το συζητούσαν καν, τώρα το συζητούν «υπό προϋποθέσεις» και άλλες που Ασφάλιζαν «υπό προϋποθέσεις», τώρα σχεδόν δίνουν… κίνητρα. Τι αλήθεια συμβαίνει;
Μια πρώτη εξήγηση θα ήταν ότι, στο πλαίσιο της προσέλκυσης κάθε εργασίας που αποφέρει ρευστότητα, όπως η υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων, αναζητούνται και ΦΔΧ. Βέβαια, το από πότε οι μεταφορικές εταιρείες (γιατί εκεί κυρίως βρίσκονται οι στόλοι ΦΔΧ) και μάλιστα υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες είναι «καλοπληρώτριες» είναι ζητούμενο. Παλαιότερα, υπό σαφέστατα καλύτερες συνθήκες, κυκλοφορούσαν επιταγές έξι, οκτώ και δέκα μηνών. Μακάρι σήμερα να πληρώνουν στο δίμηνο.
Μια δεύτερη εξήγηση είναι ότι, λόγω της κρίσης έφυγαν από την αγορά πολλά ΦΔΧ που δεν τηρούσαν προδιαγραφές και πολλοί ευκαιριακοί οδηγοί, το πλήθος τους μειώθηκε και παρέμειναν στην αγορά αξιόπιστα οχήματα και επαγγελματίες οδηγοί. Αποτέλεσμα τα λιγότερα τροχαία ατυχήματα, οι λιγότερες ζημιές και το χαμηλότερο ύψος της μέσης ζημιάς. Συνεπώς, τα πρόσφατα στατιστικά μπορεί να οδήγησαν σε αλλαγή πολιτικής κάποιων ασφαλιστικών εταιρειών.
Μια τρίτη εξήγηση είναι ότι είχε δημιουργηθεί στην αγορά μια άσχημη κατάσταση, λόγω διαφορετικών τιμολογίων που χρησιμοποιούσαν κάποιες εταιρείες, πιθανώς για πρόσκαιρη εξυπηρέτηση κάποιων «φίλων» διαμεσολαβητών έναντι άλλων. Υπήρχαν δηλαδή στόλοι ΦΔΧ που ασφαλιζότανε με διαφορετικό τιμολόγιο, ανάλογα μέσω ποιού διαμεσολαβητή κατέληγαν στην εταιρεία. Στους δύσκολους λοιπόν σημερινούς καιρούς, η διακριτική αυτή μεταχείριση ξεσήκωσε τους υπόλοιπους διαμεσολαβητές που απαίτησαν ίση μεταχείριση. Οι συγκεκριμένες λοιπόν εταιρείες, που διατηρούσαν διαφορετικά τιμολόγια, αποφάσισαν να αποκαταστήσουν την «ισονομία», δίνοντας μια μεταβατική περίοδο σε όλους τους διαμεσολαβούντες-Συνεργάτες τους να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους και να μετακινήσουν στόλους ΦΔΧ, ώστε με τη λήξη της μεταβατικής περιόδου να υφίστανται πλέον κοινά τιμολόγια για όλους.
Κάποια εξήγηση πρέπει να υπάρχει, ίσως από όσες προαναφέρω, γιατί, δυστυχώς, στην αγορά συζητούνται και άλλες «πληροφορίες». Ότι δηλαδή, υπάρχουν εταιρείες με μεγάλους στόλους ΦΔΧ που αντιμετωπίζουν προβλήματα και ότι οι όποιες εγκύκλιες κυκλοφορούν από υγιείς και μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες, σχετικά με την προσέλκυση στόλων ΦΔΧ, αποσκοπούν στην αναίμακτη μεταφορά των στόλων, πριν συμβεί κάτι κακό. Γιατί, λένε οι «πληροφορίες», αν βρεθούν ξαφνικά ανασφάλιστα χιλιάδες ΦΔΧ θα δημιουργηθούν πολλαπλά προβλήματα στην αγορά, σε επαγγελματίες και επιχειρήσεις, αφού μια μεταφορική εταιρεία μπορεί να έχει εκατοντάδες οχήματα και τα «χαμένα» ασφάλιστρα που θα κληθεί να ξαναπληρώσει ανέρχονται σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Ταυτόχρονα, ανυπέρβλητα προβλήματα θα αντιμετωπίσουν και τα διαμεσολαβούντα πρόσωπα που έχουν στο πελατολόγιό τους στόλους ΦΔΧ σε συγκεκριμένες εταιρείες. Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, λένε οι «πληροφορίες», υπάρχει αυτή η κινητικότητα. Μακάρι όλα αυτά να μην ισχύουν, αλλά μήπως χτυπάει ένα καμπανάκι που κάποιοι πρέπει να ακούσουν;
