Τι θα γίνει με τις ασφαλιστικές των τραπεζών;

Στα… χέρια των μητρικών τους τραπεζών θα παραμείνουν, όπως όλα δείχνουν – και μέχρι νεωτέρας, ήτοι την πλήρη επιστροφή στην οικονομική και πολιτική ομαλότητα – μερικές από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες στη χώρα. Ο λόγος κυρίως για την Εθνική Ασφαλιστική και τη Eurolife ERB, ενώ πιο θολό είναι το τοπίο για την ΑΤΕ Ασφαλιστική.

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη

Διαβάστε Επίσης

ERGO Grow Together: Επιβραβεύοντας την Επιτυχία, τη Συναδελφικότητα, την Ανάπτυξη και τη Διαφορετικότητα

Sep 12, 2025

Η ολοκληρωμένη προστασία ζήτημα συλλογικής ευθύνης

Sep 5, 2025

Για την τελευταία, μάλιστα, πληροφορίες του Insurancedaily.gr αναφέρουν ότι όλα θα ξεκαθαρίσουν μέσα στις επόμενες εβδομάδες, τόσο αναφορικά με τη συμφωνία της Τρ. Πειραιώς με την Ergo, όσο και με τη συνολικότερη στρατηγική για την ιστορική ασφαλιστική.

Το σίγουρο είναι ότι οι τρεις αυτές εταιρείες θα πρωταγωνιστήσουν στις εξελίξεις και στο καινούργιο περιβάλλον που διαμορφώνεται μετά τις πρόσφατες εκλογές αλλά και μετά την ολοκλήρωση των τραπεζικών stress tests, τα αποτελέσματα των οποίων κρίνονται “πλήρως διαχειρίσιμα”.

Τα ερωτηματικά πολλά. Θα ολοκληρωθεί η εξαγορά της ΑΤΕ Ασφαλιστικής από τη γερμανική ERGO; Θα επανέλθει το σχέδιο εισαγωγής της Eurolife ERB στο χρηματιστήριο με στόχο την πώληση του μεγαλύτερου μετοχικού μεριδίου της Εταιρείας; Θα πείσει η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν (DGComp) ότι το ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί – έστω και ανεπίσημα – από ξένους παίκτες, δεν κρίνεται ουσιαστικό και συμφέρον; Τι ρόλο θα διαδραματίσουν οι μεγάλες ξένες ασφαλιστικές που δεδομένα βλέπουν ευκαιρίες ανάπτυξης στην ελληνική αγορά;

Για να απαντηθούν τα ανωτέρω ερωτήματα θα πρέπει πρώτα να εξετάσουμε τους παράγοντες που θα καθορίσουν στο εξής τις εξελίξεις. Επίσης, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι τράπεζες είναι «κλινήρεις». Και είναι αναγκαίο πρώτα να… πάρουν εξιτήριο και μετά να δουν τι θα κάνουν με τα ασφαλιστικά «τέκνα» τους, τα οποία αρχικά είχαν συμφωνήσει να αποδεσμεύσουν στο πλαίσιο των σχεδίων αναδιάρθρωσης.

Πωλητήρια

Η έλευση του επικεφαλής της DGComp, Γκερτ Κούπμαν, τον περασμένο Μάρτιο στην Αθήνα μόνο τυπική δεν ήταν. Η ελληνική κυβέρνηση έδειχνε αποφασισμένη να… τα σπάσει με τους δανειστές και η Κομισιόν έτρεμε στην ιδέα να «παγώσουν» εντελώς τα σχέδια αναδιάρθρωσης, τα οποία είχαν συμφωνηθεί μέσα στο 2014 και οριστικοποιήθηκαν μετά τα stress tests του Οκτωβρίου του ίδιου έτους.

Σε αυτά, εξέχουσα θέση στη λίστα με τα πωλητήρια που θα έπρεπε να βάλουν οι τράπεζες μέσα στο 2015 – με στόχο να έχουν ολοκληρωθεί οι πωλήσεις μέχρι το 2016 – ήταν των ασφαλιστικών τους θυγατρικών.

Η περίπτωση της ΑΤΕ Ασφαλιστικής και η καταρχήν συμφωνία της Τράπεζας Πειραιώς με τους Γερμανούς της ERGO έδειξε ότι οι τράπεζες ήθελαν να τηρήσουν πιστά το σχέδιο. Στη συνέχεια ήρθε η απόφαση της διοίκησης της Eurobank να κάνει δημόσια τη Eurolife ERB, ήτοι να την εισάγει στο χρηματιστήριο, όπου και θα μπορούσε να γίνει η διάθεση πλειοψηφικού ποσοστού σε επενδυτές.

Όμως και για την Εθνική Ασφαλιστική ακούγονταν ψίθυροι από… το City του Λονδίνου, που έκαναν λόγο για ισχυρό ενδιαφέρον ξένων παικτών που ήθελαν να μπουν στο μετοχολόγιο της μεγαλύτερης ελληνικής ασφαλιστικής. Άλλωστε η καθ’ όλα επιτυχημένη διοίκηση υπό τον κ. Σπύρο Μαυρόγαλο είχε εξαρχής στόχο να ισχυροποιήσει την Εταιρεία και να την προετοιμάσει για παν ενδεχόμενο.

Όλα αυτά το 2014, γιατί με την αλλαγή της κυβέρνησης τον περασμένο Ιανουάριο και τις πολύμηνες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, η αβεβαιότητα άλλαξε άρδην το κλίμα. Γι’ αυτό και η έλευση του Κούπμαν.

Σήμερα, στελέχη του κλάδου σημειώνουν με νόημα ότι «ζήσαμε το μαρτύριο της σταγόνας, πήγαμε ένα χρόνο πίσω και όμως όλα αυτά θα μπορούσαμε να τα ξεπεράσουμε αν οι επενδυτές δεν είχαν κουραστεί με την Ελλάδα».

Τώρα, το πώς ακριβώς θα μεταφραστεί αυτή η κούραση, θα το δούμε στις επικείμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών. Εκεί θα κριθούν πολλά. Σημειώνεται ότι οι επενδυτές –παλαιοί και νέοι μέτοχοι– διέθεσαν 3 δισ. ευρώ το 2013, στην πρώτη φάση ανακεφαλαιοποίησης και 8,5 δισ. ευρώ στη δεύτερη φάση το 2014.

Μέχρι τότε είναι δύσκολο να έχει γίνει κάποια κίνηση ουσίας γιατί πολύ απλά οι επενδυτές θέλουν να σιγουρευτούν ότι δεν θα ξαναρίξουν χρήματα σε ένα πηγάδι χωρίς πάτο, αυτό της ελληνικής οικονομίας. Ο δρόμος μεγάλος και οι προσπάθειες που πρέπει να γίνουν ακόμη μεγαλύτερες.

Πρωταγωνιστές

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο «ελεύθερες» τραπεζικές ασφαλιστικές – υπό την έννοια ότι η ΑΤΕ έχει συμφωνήσει με τους Γερμανούς – έχουν δεχτεί ισχυρές πιέσεις για να αποτελέσουν τους δύο μεγάλους πυλώνες της συγκέντρωσης του κλάδου.

Με άλλα λόγια, επειδή οι μικρότερες ασφαλιστικές που δεν θα καταφέρουν να σηκώσουν το βάρος του Solvency II και κυρίως των κεφαλαιακών απαιτήσεων της νέας οδηγίας εκτιμάται ότι θα είναι πολλές, πρέπει να υπάρξει ένα οργανωμένο σχέδιο. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα ο όρος «οργανωμένο σχέδιο» ακούγεται σαν ανέκδοτο, όμως πρέπει να υπάρξει.

Σημειώνεται ότι ο αριθμός των δυνητικών ασφαλιστικών λουκέτων μεγαλώνει όσο στο Solvency II προστίθενται και άλλοι αρνητικοί παράγοντες, όπως η αύξηση της φορολογίας και τα capital controls.

Η εφαρμογή ενός σχεδίου «ομαλής μετάβασης» της ασφαλιστικής αγοράς στην εποχή του Solvency II μπορεί να… σκοντάψει σε δύο εμπόδια:

1. Το πρώτο ονομάζεται «σχέδιο ανάκαμψης» και είναι οι ενέργειες «έκτακτης ανάγκης» στις οποίες θα πρέπει άμεσα – και όχι σε βάθος χρόνου – να προχωρήσουν οι τράπεζες στην περίπτωση που οι αυξήσεις κεφαλαίου δεν έχουν ικανοποιητική κατάληξη. Και ίσως σε αυτές τις ενέργειες συμπεριληφθούν και άμεσες πωλήσεις ασφαλιστικών.

2. Το δεύτερο εμπόδιο σχετίζεται με τη στάση των μεγάλων ξένων παικτών που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά (π.χ. Interamerican, Allianz, MetLife). Αυτή θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις επιδόσεις της νέας ελληνικής κυβέρνησης και κατά συνέπεια την πορεία της οικονομίας. Ευκαιρίες υπάρχουν και είναι σίγουρο πως τουλάχιστον τρεις ξένες ασφαλιστικές… καλοβλέπουν την απορρόφηση χαρτοφυλακίων και την ενίσχυση του μεριδίου τους στην ελληνική αγορά. Πόσω μάλλον, αν φανεί έστω και ένα μικρό φως στο βάθος του τούνελ μέσα στους επόμενους μήνες.

*Σημειώνεται ότι το παρόν άρθρο αποτελεί τελευταία ενημέρωση του άρθρου με τίτλο “Τι θα γίνει με τις ασφαλιστικές των τραπεζών;” που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Ασφαλιστικό Marketing” στο τεύχος Οκτωβρίου. Επισημαίνεται, επίσης, ότι στον ανωτέρω πίνακα αναφέρονται τα οικονομικά μεγέθη των τριών ασφαλιστικών εταιρειών για το 2014, καθώς στον αντίστοιχο πίνακα στο δημοσιευμένο άρθρο στο περιοδικό υπήρξαν τυπογραφικά λάθη.