.gif?rand=1879)
Συνέντευξη στην Αλεξία Σβώλου
Ειρήνη Γεωργίου, Msc., Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt.
Κάποτε όταν ήμασταν παιδιά φτιάχναμε πολύπλοκα παζλ. Ακριβώς με αυτές τις κατασκευές μπορεί να παρομοιαστεί το πολυδιάστατο φαινόμενο της βίας μεταξύ των ανήλικων, καθώς συνδέεται με πολλές άλλες πτυχές της ζωής μας όπως εξηγεί σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη η ψυχολόγος -ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, Ειρήνη Γεωργίου.
Ποιες είναι οι μορφές της βίας στους ανήλικους και γιατί παρατηρούμε αυτή την πρωτόγνωρη αύξηση στην εποχή μας;
Η βία μεταξύ ανηλίκων, παίρνει τις εξής μορφές: α) του κλασικού bullying, β) του διαδικτυακού εκφοβισμού, γ) της αυξανόμενης συμμετοχής σε παραβατικές συμμορίες. Ως bullying, ορίζουμε την επιθετικότητα που έχει τρία χαρακτηριστικά: ανισότητα δύναμης, πρόθεση να προκαλέσει σωματική ή ψυχική βλάβη και επαναληψιμότητα. Οι επιθέσεις μπορεί να είναι σωματικές (χτυπήματα, τραβήγματα κτλ.), συναισθηματικές (απομόνωση, εκβιασμοί κτλ.) , λεκτικές (παρατσούκλια, κοροιδίες κτλ.), ή σεξουαλικές (αγγίγματα, σχόλια κτλ.). Στον διαδικτυακό εκφοβισμό, η παραβίαση είναι συνήθως λεκτική ή σεξουαλική και λαμβάνει χώρα σε ομαδικά chat της τάξης, στα social media μπορεί όμως να κλιμακώνεται και να περιλαμβάνει διάδοση προσωπικών φωτογραφιών και βίντεο, εκβιασμό και διαπόμπευση. Σχετικά με τη συμμετοχή των εφήβων σε παραβατικές ομάδες, αυτή υπήρχε πάντα, αλλά γίνεται όλο και πιο ελκυστική σε παιδιά που έχουν θέματα με τη διαχείριση του θυμού τους, που μεγαλώνουν εσωτερικεύοντας θετικές στάσεις απέναντι στη βία (πρότυπα βίας στο σπίτι και στην ευρύτερη κοινωνία), χωρίς επαρκή επίβλεψη και με έλλειψη ορίων. Υπάρχουν επίσης οικογένειες που αποτυγχάνουν να ενσωματώσουν τα παιδιά τους συναισθηματικά, έτσι τα παιδιά αναγκάζονται να κάνουν οικογένεια την ομάδα.
