.gif?rand=9406)
Συγκλονιστική επιστολή από έναν πιλότο μαχητικού αεροσκάφους που κάθε μέρα αγωνίζεται κατά των Τούρκων στις εσχατιές του Αιγαίου. Εξαιρετικά αφιερωμένη στον Υπουργό Οικονομικών, Τρόικα, ΔΝΤ και λοιπούς οικονομικούς εξολοθρευτές “Σαν αντικρίσω τα άσπρα άλογα του Αιγαίου, χάνεται η σκέψις μου στον Ουρανό του Θείου, του Ωραίου του Αληθινού! Δεν είμαι ημίθεος, δεν είμαι άτρωτος, δεν είμαι καν ήρωας! Καημένη Πατρίδα έχεις όλους τους άχρηστους στην πλάτη σου έχεις και μένα. Μπορεί να μην είμαι σε θέση να ζητήσω από την έρμη Πατρίδα κάτι το καλύτερο για μένα, για τα παιδιά μου, μπορεί να μην είμαι καν ικανός για αυτά που παίρνω! Όλες αυτές οι σκέψεις που περνάνε από το μυαλό μου, σφίγγουν το λαιμό και ξεραίνουν το στόμα μου. Μπορεί να ήξερα πόσο επικίνδυνο και ανούσιο, ίσως και άχρηστο, για πολλούς εκεί κάτω να είναι αυτό που κάνω! Ίσως και να έχουν δίκιο, βλέπεις εγώ δεν κατεβάζω διακόπτες, εγώ δεν οδηγώ λεωφορείο με 50 ψυχές, εγώ δεν βγάζω φωτοτυπίες στα βουλευτικά έδρανα ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη στη ζεστασιά της Βουλής! Εγώ κάθομαι, σκέπτομαι, μελετάω και περιμένω τον Τούρκο.
Μπορεί και εγώ να μην έχω να πληρώσω τα κοινόχρηστα άλλα εσάς δεν σας ενδιαφέρει, μπορεί να μην έχω να πληρώσω το χαράτσι στο…. πατρικό του χωριού μου, αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει. Ούτε και πρέπει ! Εγώ όμως πρέπει να αδειάσω το μυαλό μου να κλειδώσω το υποσυνείδητο, να μην σκεφτώ ότι με περιμένουν και εμένα στο σπίτι μου, όπως τόσους και τόσους άλλους που δεν γύρισαν Ποτέ πίσω από μία ακόμη καθημερινή αποστολή. Ίσως και κάποιοι να πουν ότι τα ήθελε και τα έπαθε!
Εγώ όμως δεν πετάω για αυτούς, πετάω για τον Πατέρα μου που καμαρώνει στην άκρη στο χωράφι όταν περνούν τα μαχητικά μας, πετάω για το παιδί στη Φλώρινα που περπατάει στα χιόνι να πάει στα σχολειό του, πετάω για ταν Παπά μας που κάνει χιλιόμετρα να κάνει Ανάσταση με τους τσοπαναραίους στο ύψωμα της Παναγιάς!
Πετάω για το ψαρά που βγήκε 4 το πρωί με την ψαρόβαρκα να φέρει το μεροκάματο στη φαμελιά του, πετάω για το δασκαλάκο που πληρώνει από την τσέπη του τις φωτοτυπίες στα Άγραφα της Καρδίτσας.
Για αυτούς πετάω. Για να μπορούν να κάνουν αυτά που χρόνια κάνουν και να κρατάνε την Πατρίδα μας ζωντανή!
Ούτε αυτοί, ούτε εγώ θα ζητήσω υπερωρίες γιορτές και Κυριακές ,γιατί εγώ πετάω για την Πατρίδα μου.
Πετάω για τους δικούς μου ανθρώπους, αυτούς που γλεντάνε με την ψυχή τους, ζουν για μια στιγμή και όταν πεθαίνουν ξεπροβοδίζουν τους δικούς τους ανθρώπους με τραγούδια και εύχονται καλήν αντάμωση!
Ίσως κάποιο πρωί όταν κοιτάξεις ψηλά θα με δεις γιατί
Εκεί που Ισιώνει ο Αετός oι Γλάροι δεν πετάνε!
Πω πω ρομαντισμος απο ενα επαγγελματια πατριωτη!!!
Ο ρομαντισμος του που ηταν οταν επελεγε για ολη του τη ζωη να ειναι στρατιωτης και ως εξ ορισμου με σκοπο οποτε τον διαταξουν να σκοτωνει ανθρωπους;
Κριμα του αγροτη πατερα του που εφαγε τη ζωη του να παραγει καρπους για να ΖΟΥΝ οι ανθρωποι και οχι να τους σκοτωνουν επαγγελματιες πατριωτες.
Εν κατακλειδι ο ορισμος του πατριωτη ειναι: πατριωτης ειναι αυτος που συντηρει την πατριδα, επαγγελματιας πατριωτης ειναι αυτος που τον συντηρει η πατριδα!
Οποιος μετανοιωσε για τις επιλογες του ειναι δικο του προβλημα και οχι των φορολογουμενων.
O κύριος Αγιασωτέλης θα ήθελα να μας πεί εάν κοιμάται ήσυχος στο ζεστό κρεββάτι του τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Σηκώνεται το πρωί πλένεται με το ζεστό νερό και πηγαίνει καθαρός και όμορφος στην εργασία του την οποία θα παρακαλούσα να μας πεί ποιά είναι.Οι περισσότεροι από εμάς κύριε ξεκινήσαμε από τα φτωχά μας σπίτια και αφού δώσαμε εξετάσεις επίπονες στις στρατιωτικές σχολές και περάσαμε από πολλά βρεθήκαμε στις ακρες της Ελληνικής επικράτειας κάνοντας το αυτονόητο για όλους εμάς αλλά μάλλον δυσνόητο για εσάς. Τον όρκο που δώσαμε στην σημαία μας την οποία μέχρι να πεθάνουμε τιμούμε όσο τίποτε άλλο στον κόσμο πολύ περισσότερο και από την οικογένειά μας και τον ίδιο μας τον εαυτό τον οπόι δεν σκεφτήκαμε ποτέ όσες ώρες μείναμε άπλυτοι, νηστικοί, εξαθλιωμένοι, άγρυπνοι, ταλαιπωρημένοι για να κοιμόσαστε εσείς κύριε ήσυχος το βράδυ στο καθαρό σας το κρεββάτι στην ζεστασιά του σπιτικού σας. Ναι η φτώχια μας οδήγησε στο να γίνω επαγγελματίας στρατιώτης και εάν ρωτούσες τον θανόντα πατέρα μου θα σου έλεγε πόσο καμάρωνε για τον γυιό του. Γιαυτό κύριε σεβαστήτε τουλάχιστον την μνήμη των ηρώων οι οποίοι έδωσαν την ζωή τους για τον όρκο τους στην τιμημένη και αιματοβαμμένη σημαία μας.
Κύριε Αγιασωτέλη,
από τις λίγες λέξεις που έγραψες κατάλαβα οτι είσαι ενας απο τους χιλιάδες που εισέπρατταν παχυλούς μισθούς απο την δουλειά σου συν τα τυχερά.
κάτι άτομα σαν και σένα βουλιαξαν την ΕΛΛΑΔΑ μας
ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ ΤΑ ΛΕΣ ΣΩΣΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ, ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΑΡΠΑΞΟΥΝΕ. ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΡΙΞΕΙΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΕΠΑΝΩ ΚΑΜΜΙΑ ΒΟΜΒΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΗΚΩΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ.
Αδελφέ μου πιλότε.
Σε ευχαριστώ για ότι κάνεις για όλους εμάς, ακόμη και για κάποιους τύπους που δεν είναι παρά για φτ… Άλλωστε επειδή γνωρίζεις ιστορία, έχεις ήδη αποδεχθεί ότι η κατάρα αυτής της χώρας είναι οι προδότες της.
Νά’ σαι καλά γεράκι μου.