.gif?rand=5815)
Δήλωση έκανε ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου για την Κύπρο. Πιο συγκεκριμένα ο Γ.Γ. του ΕΕΑ αναφέρει: «Τώρα που ξεφουσκώνει με πάταγο η φούσκα του κυπριακού φορολογικού “παραδείσου” γινόμαστε όλοι θεατές σε ένα απίστευτο θέατρο του παραλόγου που τείνει να εξελιχθεί όχι μόνο σε κυπριακή αλλά και ευρωπαϊκή τραγωδία. Διερωτάται κανείς, η γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ θα είχε επιμείνει σε αυτό το ανήκουστο κούρεμα των καταθέσεων, αν τις επιπτώσεις υφίσταντο πρώτιστα, όχι οι Ρώσοι, Έλληνες, Άγγλοι και Κύπριοι πολίτες που κατά κύριο λόγο έχουν σήμερα τα κεφάλαιά τους σε κυπριακό έδαφος, αλλά οι Γερμανοί συμπατριώτες της; Θα είχε άραγε ο κύριος Σόιμπλε το ίδιο εκδικητικό ύφος αν έπρεπε να προφυλάξει γερμανικές επιχειρήσεις στην Κύπρο από το ενδεχόμενο κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος και της ίδιας της χώρας;
Απορεί κανείς, όλοι οι «ηγέτες» της ευρωζώνης δεν είχαν αναρωτηθεί τόσα χρόνια για την κατάληξη που θα είχε η ανεξέλεγκτη εισροή κάθε είδους κεφαλαίου από όλο τον κόσμο στις κυπριακές τράπεζες; Μήπως δεν έχουν ευθύνες οι κυπριακές κυβερνήσεις που δεν μπόρεσαν να προβλέψουν και να αποτρέψουν την κατάρρευση και τη δανειακή «ομηρεία» της χώρας, που κυοφορείται τώρα εντός και εκτός ευρωζώνης;
Είναι φανερή και σχετικώς κατανοητή η αμηχανία της ελληνικής κυβέρνησης να πει ολόκληρη την αλήθεια για το «τις πταίει» στο κυπριακό πρόβλημα, εγκλωβισμένη και αυτή ανάμεσα στις υποχρεώσεις της απέναντι στους ευρωπαίους εταίρους και στους δεσμούς φιλίας με τον κυπριακό λαό.
Δεν είναι όμως αποδεκτή η καταφανής ολιγωρία της κυβέρνησης να απλώσει ομπρέλα προστασίας για τους Έλληνες πολίτες και τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Κύπρο, όπως κάνουν για τους δικούς της πολίτες τόσο η ρώσικη όσο και η αγγλική κυβέρνηση.
Είναι απαραίτητο οι ελληνικές αρχές να αρθρώσουν δημόσια ένα ρεαλιστικό σχέδιο αποζημίωσης των ελληνικών επιχειρήσεων για τις ζημίες που ήδη υφίστανται από το μπλοκάρισμα των διατραπεζικών συναλλαγών και για τυχόν νέα προβλήματα που θα ανακύψουν από ενδεχόμενη παράταση ή και επιδείνωση της συγκεχυμένης κατάστασης. Ακόμη περισσότερο είναι υποχρέωση τους να απαιτήσουν να μείνουν ανέπαφες οι καταθέσεις κάτω των εκατό χιλιάδων ευρώ, που στις πλείστες περιπτώσεις είναι αποταμιεύσεις μιας ολόκληρης ζωής ιδιωτών και κεφάλαια μικρών επιχειρήσεων που μεταφέρθηκαν στην Κύπρο για να γλιτώσουν από το φόβο κατάρρευσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος ή για να χρηματοδοτήσουν καθόλα νόμιμες επιχειρηματικές δραστηριότητες με έδρα την Κύπρο.
Το χειρότερο σενάριο για την Κύπρο, αλλά και για τους ευρωπαίους πολίτες που ζουν και έχουν εκεί τις επιχειρήσεις τους είναι να υπάρξει μαζική εκροή κεφαλαίων από την χώρα την επόμενη μέρα της όποιας «λύσης» επιλέξουν τελικώς η κυπριακή κυβέρνηση και οι συνομιλητές της. Έως και σήμερα ούτε οι ευρωπαϊκές ούτε η ελληνική κυβέρνηση έχουν πείσει ότι έχουν ένα σοβαρό σχέδιο για να μη φθάσουμε σε αυτή την κορύφωση της τραγωδίας. Αν δεν βιαστούν, δεν θα βρίσκουν ,πλέον, αποδιοπομπαίους τράγους».
