.gif?rand=4864)
Ευθύνη αλλά περιορισμένη έχει ο ιδιοκτήτης που του έκλεψαν το αυτοκίνητο και με αυτό προκάκλεσαν ζημιές σε τρίτους. Σύ,φωνα με νομικό κείμνεο που δημοσιεύεται στην Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου (Τεύχος Οκτώβριος 2018), εάν το όχημα κλαπεί και με υατό πρκληθεί ζημιά σε τρίτο ευθύνεται και ο ιδιοκτήτης αλλά η ευθύνη του είναι περιορισμένη μέχρι την αξία του αυτοκινήτου.
Τι συμβαίνει με την ασφαλιστική κάλυψη
Εκείνος που εξαιρείται της ασφαλιστικής κάλυψης είναι μόνο αυτός που από πρόθεση προκάλεσε ζημιά σε τρίτο οδηγό, με αυτοκίνητο του οποίου δεν είναι ιδιοκτήτης. Ο αποκλεισμός της ευθύνης της ασφαλιστικής εταιρείας δεν επεκτείνεται στην ευθύνη του κυρίου, η οποία εξακολουθεί να καλύπτεται ασφαλιστικώς εν όψει και της αντικειμενικής ευθύνης του κατά τον Ν. Γ. /1911. Συνεπώς αν ο οδηγός που προκάλεσε εκ προθέσεως το ατύχημα είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον κύριο του αυτοκινήτου, ευθύνεται έναντι του ζημιωθέντος τρίτου η ασφαλίζουσα την ευθύνη του κυρίου του ζημιογόνου αυτοκινήτου εταιρεία παραλλήλως με τον μη καλυπτόμενο ασφαλιστικώς οδηγό και τον κύριο ατομικώς και όχι το Επικουρικό Κεφάλαιο, το οποίο ευθύνεται μόνο αν ο εκ προθέσεως ζημιώσας οδηγός είναι και ο ασφαλισμένος κύριος και ανεξαρτήτως εάν κατά τον νόμο παρέχεται δικαίωμα αναγωγής στον καταβαλόντα ασφαλιστή έναντι του κυρίου του ζημιογόνου αυτοκινήτου. Στην περίπτωση που στο δικόγραφο της αγωγής με την οποία ενάγεται το Επικουρικό Κεφάλαιο αναφέρεται ότι η ζημία του παθόντος ενάγοντος οφείλεται σε πρόθεση του οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου που ήταν διαφορετικό πρόσωπο από τον κύριο του αυτοκινήτου, τότε η αγωγή είναι μη νόμιμη έναντι του Επικουρικού Κεφαλαίου.
Υποκατάσταση Ασφαλιστικής Εταιρίας Άρθρ.14 παρ.1 Ν.2496/1997
Η υποκατάσταση του ασφαλιστή που ικανοποίησε τον λήπτη της ασφαλίσεως – ασφαλισμένο στα δικαιώματα που έχει ο τελευταίος κατά του υπόχρεου τρίτου, επέρχεται αυτοδικαίως από την καταβολή του ασφαλίσματος που αφορά τiς καλυφθείσες ζημίες. Συνεπώς, ο ασφαλιστής με την καταβολή του ασφαλίσματος αποκτά την αγωγή που θα ασκούσε ο λήπτης της ασφαλίσεως – ασφαλισμένος που ζημιώθηκε κατά του ζημιώσαντος και υποχρέου προς αποζημίωση τρίτου.
Στην προκειμένη περίπτωση η ένδικη αγωγή της εκκαλούσας με το περιγραφόμενο περιεχόμενο κατά του τρίτου εφεσιβλήτου Επικουρικού Κεφαλαίου είναι μη νόμιμη εν όψει του ότι οι προκαλέσαντες εκ προθέσεως το ατύχημα στον λήπτη της ασφαλίσεως και ασφαλισμένο στην εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρεία, η οποία κατέβαλε την ασφαλιστική αποζημίωση και υποκαταστάθηκε στα δικαιώματα της ζημιωθείσας κατά του υπόχρεου τρίτου άγνωστοι οδηγοί των αυτοκινήτων που ανήκουν κατά κυριότητα στον πρώτο και στην δεύτερη των εφεσιβλήτων, από τους οποίους αυτοί και τα έκλεψαν προηγουμένως, είναι πρόσωπα διαφορετικά από τους ιδιοκτήτες των κλαπέντων αυτοκινήτων.
Πηξη: Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου
